Elke school wil kwalitatief hoogwaardig onderwijs bieden. Tenz heeft als doel overheid, besturen, scholen en leraren te helpen om het onderwijs steeds beter te maken. John Hattie, onderwijswetenschapper uit Nieuw-Zeeland, geeft daarvoor veel waardevolle aanwijzingen. De uitkomsten van zijn meta-analyses laten je op een andere manier kijken naar jouw onderwijs, professionele ontwikkeling en opbrengsten.
Leren zichtbaar maken is een verhaal gebaseerd op 20 jaar wetenschappelijk onderzoek. Bijkomende onderzoeken blijven dit verhaal, waarin leerlingen de hoofdrol spelen, ondersteunen. Het is een verhaal dat scholen ertoe aanzet om ook hun eigen succesverhaal te schrijven met de eerlijkheid van een schrijver, de strengheid van een redacteur en het enthousiasme van een kind.
Kijk naar je lesgeven door ogen van de leerling.
Help leerlingen hun eigen leraar te worden.
Het onderzoek van John Hattie heeft gebruik gemaakt van effectgroottes om onderwijsinnovaties die invloed hebben op leerprestaties op een continuüm te zetten.
Uit het onderzoek blijkt dat ongeveer 95% van wat leraren doen een positief effect heeft, maar we hebben meer nodig dan dat.
Er is bijna altijd bewijs te vinden dat iets impact heeft op leren – de belangrijkste vragen zijn hier:
Het verhaal zet ons aan tot nadenken en tot het maken van dappere keuzes.
Een effectgrootte van 0.40 is het gemiddelde en/of typische effect. Dit is het minimum dat we zouden moeten verwachten na een inspanning van een leraar. Ieder kind heeft het recht op een vooruitgang van minstens 0.40 op één schooljaar tijd.
Wat kunnen wij hieraan doen en hoe kunnen we dit nagaan?
1 | Het eigen leerproces leren inschatten | 1.44 |
2 | Klassengesprek | 0.82 |
3 | Feedback | 0.75 |
4 | Relatie leraar-leerling | 0.72 |
5 | Studievaardigheden | 0.63 |
Een concreet voorbeeld van de effectgrootte van de relatie tussen leraar en leerling (0.72)
In het kader van een onderzoek kreeg een lerares de opdracht om drie kinderen te kiezen waarmee ze de komende maand een aantal keer zou lunchen. Ze zou hen ook één keer om de twee dagen aanspreken op de speelplaats om een babbeltje te doen. De lerares kreeg de opdracht één leerling te kiezen waar het reeds goed mee klikte, één leerling waar ze een neutrale band mee had en één leerling waarmee de relatie niet snor zat.
Het effect op de leerprestaties van het derde kind was spectaculair. De enige die in deze situatie was veranderd, was nochtans de leraar, niet de leerling.
Welk effect heeft dit op de keuzes die je maakt als school of leraar?
John Hattie is een onderwijswetenschapper. Hij is sinds 2011 verbonden aan het Melbourne Education Research Institute van de Universiteit van Melbourne.